Simca 1000 Rallye 2

 

De Simca 1000 werd geproduceerd van 1961 tot en met 1978. Het is een kleine, bescheiden sedan, maar er zijn ook rally-versies geproduceerd, waarmee in competitieverband aan grote rally’s deelgenomen werd en ook aan nationale en internationale races op circuits. De Nederlandse coureur Jan Lammers begon zijn loopbaan in een Simca 1000 Rallye 2. Rob Slotemaker had een anti-slipschool op Circuit Zandvoort waarbij met Simca 1000’s werd gereden.

Zie voor de algemene historie van de Simca 1000 de beschrijving bij de Simca 1000 L.

Lang voordat ook maar iemand van de Golf GTI of andere hot hatchbacks had gehoord, wisten mannen als Amédée Gordini, Carlo Abarth en John Cooper allang waar Abraham de kleine potjes scherpe mosterd haalde. Volgens hun receptuur kwam Simca met de heftige Simca 1000 Rallye 2, die gold als heter dan heet …

De achterin geplaatste motor schopte het tot een vermogen van niet minder dan 82 pk bij 6000 toeren per minuut, waarmee de van 1972 tot 1978 gebouwde Rallye 2 flink tekeer kon gaan. Bron van de gelukzalige prestaties waren de twee Solex-dwarsstroomcarburateurs, overgenomen uit de 1200 S. Voor een betere gewichtsverdeling verhuisde de radiateur van achteren naar voren en voor een kortere remweg werden rondom schijfremmen toegepast, zodat het weggedrag minder venijnig is dan van de Simca Rallye 1 met 60 pk. Dit alles werd gelardeerd met extra Cibié-schijnwerpers op de voorbumper, vanaf 1976 een rubberen achterspoiler en rallystrepen.

Voor homologatie in de Groep 2-categorie voor productiemodellen, werden de voorgeschreven 5000 exemplaren in amper een jaar tijd gebouwd. In races en rally’s maakte de Rallye 2 al snel naam.

In 1976 kreeg de Rallye 2 er nog 4 pk bij zodat het vermogen nu op 86 pk kwam. Classiccars Magazine reed met deze auto en wij willen u het verslag van Gert Wegman niet onthouden:

” Dat de Simca Rallye 2 niet meer door iedereen wordt herkend, betekent niet dat hij niet opvalt. Dat ervaren we met de auto die we lenen bij Visscher Classique in Culemborg. Met behulp van de nogal omslachtig te bedienen startchoke slaat de watergekoelde viercilinder achterin sputterend aan. Maar na een paar dotjes gas laat-ie horen er klaar voor te zijn. Even met de dicht bij elkaar geplaatste pedalen spelen om het voetenwerk onder de knie te krijgen, en daar gaan we. De broodmagere pook verlangt een ferme hand, maar het kleine, met leer beklede stuurtje laat zich licht en verrassend direct bedienen.

Zo herken je een Simca Rallye 2

Hoewel het maar een klein opdondertje is, oogt de Simca in Rallye 2-uitmonstering hartstikke stoer. Daarvoor verantwoordelijk zijn in de eerste plaats het matzwarte kofferdeksel en de dito stalen wielen. Maar ook de striping op de achterschermen, de mistlampen en het koelrooster onder de voorbumper laten zien dat dit geen braaf gezinsautootje is. Dit wordt bevestigd door de hese motorroffel en de vrijwel continu ploffende Autobleu-uitlaat. Er komt geen eind aan het heerlijke gemopper van de twee eindpijpen. Ze klinken als een aan ADHD lijdende Maarten van Rossem die op zaterdagavond net een voorraadje vrolijk gekleurde pilletjes heeft weggeklokt. Met een blikje Red Bull.

Zodra de motor op temperatuur is, geven we wat meer gas. De Simca Rallye 2 antwoordt met een oorverdovende brul, die bij elk schakelmoment wordt overstemd door luide uitlaatknallen. Automobilisten, fietsers en voetgangers – allemaal kijken ze op en overal wordt het vuurspuwende draakje met een verbaasde grijns begroet. Wij drukken op de claxonhendel en grijnzen toeterend terug. Soms barsten we zelfs spontaan in schaterlachen uit.

Bakstenen voorin

Hoe harder de Rallye 2 moppert, hoe vrolijker wij worden. Dat de acceleratie niet per se gelijke tred houdt met het akoestische geweld, is bijzaak. Op de winderige snelweg stuwen de 82 pk’s ons met een aanloopje naar de 130 km/h. De naald van de toerenteller stijgt richting 5000 en de steeds vager wordende besturing geeft ons het gevoel dat de auto zo aan zijn lift-off begint. Dit is dus de wereldberuchte lichte neus, al is die bij de Rallye 2 door de voorin geplaatste radiateur niet zo extreem als bij zijn zwakkere broertjes. Veel Simca-rijders trachtten de neiging tot opstijgen te beteugelen met een stapeltje bakstenen of een zak zand voor in de kofferruimte. Bij gebrek aan bakstenen laten we de opgegeven topsnelheid van 170 km/h maar even voor wat hij is.

Stoelen Simca Rallye 2

Wanneer we aan de auto gewend zijn, durven we bochten met een hogere snelheid te nemen dan we zonet nog voor mogelijk hielden. Daarbij ontdekken we dat de verder vrij waardeloze kuipstoeltjes zowaar zijdelingse steun verlenen. Achterpassagiers moeten het daarentegen doen met een spekgladde achterbank. Handgrepen of gordels zijn er niet en je kunt je evenmin schrap zetten met je hoofd tegen het dak. Daarvoor is de hoofdruimte onverwacht te groot. Zelfs collega Igor (1,96 m lang) lukt het niet om met zijn schamele kruin de schamele hemelbekleding te raken.

Ondertussen laat het brullende monster zich prima plaatsen. Nooit krijgen we het gevoel dat de achterkant de voorkant wil inhalen. Voorts merken we dat de auto zo nodig ook verrassend snel weer stilstaat. Met dank aan de prima schijfremmen rondom.

Soepelheid troef

Hoewel de in lengte achterin geplaatste viercilinder de hele tijd om meer gas lijkt te blèren en het rode gebied van de minuscule toerenteller pas bij 6250 tpm begint, kun je ook rustig in de derde versnelling een rotonde nemen. Vering en demping zijn bijna net zo soepel. Maar dat is dan ook de enige vorm van comfort die de Simca te bieden heeft. Het interieur is spartaans en de uitdrukking ‘met de Franse slag’ ontleent zijn oorsprong waarschijnlijk aan de gebezigde afwerking. Ook begrijp je meteen waar het Vlaamse woord ‘boordplank’ vandaan komt. Achter het stuur kijk je uit op een vormeloos geheel, met daarin 5 metertjes, een handjevol tuimelschakelaars en een zestal controle- en waarschuwingslampjes. Waar die voor dienen, moet je zelf raden, want symbolen of letters zien we niet.

Het dashboardkastje ontbeert een klep, en zo schittert er wel meer door afwezigheid. Zwenkbare zonnekleppen? Hoofdsteunen? Vijfde versnelling? Zoekt en gij zult nimmer vinden. Waar je echter nooit naar hoeft te speuren, is beleving. Die is continu aanwezig; hoorbaar, voelbaar, zichtbaar. ’s Avonds is het nog lang nagenieten van de kleine gifkikker. Met tuitende oren en een lichte benzinegeur in onze kleren …“.

Technische gegevens: 

Motor                                     :           4 cilinder in lijn, vloeistofgekoeld
Cilinderinhoud                       :           1.294 cc
Cilinders/Kleppen                   :           4/8
Max. vermogen                       :           82 pk bij 6.000 tpm
Max. koppel                            :           108 Nm bij 4.400 tpm
0-100 km/h:                            :           11,8 sec.
Topsnelheid                             :           170 km/h
Transmissie                             :           handgeschakelde vierversnellingsbak
Gewicht:                                  :           875 kg
Lengte/breedte/hoogte           :           3,795/1,485/1,396 meter
kleur                                        :           Jaune Rallye
Nieuwprijs jan. 1973               :           ƒ 8.706,-
Productieaantal                      :           1.689.460 stuks, waarvan 42.009 Rallye 2

Deze auto is te bekijken in het museum.