Peugeot 203 Familiale

De Peugeot 203 werd geproduceerd van 1948 tot 1960. De auto werd tentoongesteld op de Autosalon van Parijs in 1947 en was toen al meer dan vijf jaar in ontwikkeling. Volumeproductie werd aanvankelijk belemmerd door stakingen en tekorten aan materialen, maar de productie kwam laat in 1948 op gang, met kopers die vanaf begin 1949 de eerste 203’s in ontvangst namen.

De 203 was Peugeot’s eerste nieuwe model dat na de Tweede Wereldoorlog werd gelanceerd. Tijdens de twaalf jaar durende productierun rolden bijna 700.000 203’s van alle varianten van de assemblagelijn in Sochaux, Frankrijk. Tussen de het einde van de productie van de 202 in 1949 en de lancering van de 403 in 1955 was de 203 het enige model dat Peugeot produceerde. De 203 was de eerste monocoque productie Peugeot. De auto was opvallend modern en vertoonde een duidelijke gelijkenis met de Amerikaanse Chevrolet Fleetline fastback, hoewel ook zeker sprake is van gelijkenis met Peugeot’s eigen 402-model, uit de jaren 1930.

De 4-deurs berline was de bestseller, maar vanaf 1950 werden ook een ruime 4-deurs stationcar versie (Commerciale) en een 6-zits (Familiale), met drie zitrijen, aangeboden op een wielbasis verlengd met 20 cm tot 278 cm. Door de moeite te nemen om de wielbasis voor de stationwagon- en familieversies te verlengen, zette Peugeot een patroon in dat ze zouden volgen met verschillende volgende generaties grote familie-estates zoals de 404 en 504. In oktober 1952 verwelkomde de Autosalon van Parijs een aangepaste 203 met scharnierende ventilatieramen aan de voorkant van de voorportieren en een vergrote achterruit op de berline-versies.Bij deze facelift werd de snelheidsmeter ook van het midden van het dashboard naar een positie direct voor de bestuurder verplaatst.

Publiciteitsfoto’s uit de vroege jaren ’50 hebben tonen meestal de achterkant van de auto vanaf de rechterzijde. Dat verandert met 203’s die op het Autosalon van Parijs in 1953 werden getoond, waarbij de tot dan toe uitstekende tankdop een paar centimeter lager in de achtervleugel werd verzonken en werd afgedekt door een tankdeurtje. Samen met verbeteringen aan de bestaande auto’s introduceerde Peugeot eind 1952 een 2-deurs 203 coupé, hoewel deze niet zo succesvol was als gehoopt en een jaar later stilletjes uit de brochures verdween.

Tijdens de productie van 203 waren er verschillende cabriolet- en coupéconversies met een laag volume geproduceerd door externe specialisten in samenwerking met Peugeot, hoewel het verwijderen van het dak van een vroeg monocoque-ontwerp uitgebreide carrosserieversterking vereiste die het gewicht van de auto verhoogde en de prestaties verminderde. Gedurende een aantal jaren droeg de voorkant van de neus van de auto een hoekig, naar voren leunend chromen leeuwenkapornament. Dat werd verwijderd bij modeljaar 1959, uit veiligheidsoverwegingen, en vervangen door een ‘stokbroodvormig’ platter embleem op de neus van de auto.

De 1290 cc viercilindermotor was ongebruikelijk in zijn overvierkante boring/slag verhouding en de halfronde vorm van de verbrandingskamers in de lichtmetalen cilinderkoppen. Bij de lancering werd een vermogen van 42 pk geclaimd, dat in 1952 werd verhoogd tot 45 pk voor de Autosalon van Parijs van oktober 1952. Peugeot-reclame wees erop dat de toename van het vermogen zonder gevolgen bleef voor brandstofverbruik of levensduur van de motor. Er werd verwezen naar een verandering in het cilinderontwerp, de compressieverhouding bleef 6,8:1 bleef. De topsnelheid volgens fabrieksopgave steeg van 115 km/h naar 120 km/h. De langere stationwagonversies waren aanzienlijk langzamer.

De op de stuurkolom gemonteerde versnellingspook bediende een handgeschakelde versnellingsbak met vier versnellingen, het vermogen werd aan de achterwielen geleverd met behulp van een cardanas met een worm-en-wiel overbrenging in het differentieel. Misschien wel de belangrijkste verbetering vond plaats in maart 1954 met een nieuwe vierversnellingsbak met synchromesh op alle voorwaartse versnellingen. Auto’s geleverd tussen 1949 en 1954 misten de synchromesh op de eerste versnelling. De wielophanging was voor onafhankelijk met een dwarse bladveer, de achterwielophanging bestond uit een starre as met schroefveren en een Panhard-stang.

De 203 was een enorme hit in Frankrijk, de auto was praktisch bruikbaar, gunstig geprijsd en betrouwbaar. In 1950 werden er 200 per dag gebouwd en in dat jaar behaalde de 203 34.012 binnenlandse verkopen, goed voor 19,5% van de Franse automarkt, achter de veel kleinere en goedkopere Renault 4CV. De grootste concurrent was vanaf 1951de Simca Aronde.

De laatste Peugeot 203 rolde op donderdag 25 februari 1960 van de band in Sochaux. De auto werd aanvankelijk opgevolgd door de 403-sept, een goedkope versie van het grotere nieuwere 403-model met de kleinere 7CV (7 fiscale pk) motor uit de 203. Een echte opvolger kwam er pas in 1965 met de Peugeot 204.

In 1953 wonnen André Mercier en Charles de Cortanze in een Peugeot 203 de rit Kaapstad-Parijs, 15.000 km in een recordtijd van 17 dagen, met name door de betrouwbaarheid van de auto en de grote actieradius van wel 900 km op een volle tank.

Technische gegevens:

Motor                                     :           4 cilinder in lijn, vloeistofgekoeld
Cilinderinhoud                       :           1.290 cc
Cilinders/Kleppen                   :           4/8
Max. vermogen                       :           45 pk bij 4.500 tpm
Topsnelheid                            :           112 km/h
Transmissie                             :           handgeschakelde vierversnellingsbak
Gewicht:                                 :           1080 kg
Lengte/breedte/hoogte          :           4,53/1,65/1,67 meter
Productieaantal                      :           23.642 stuks (alleen Familiale)