Simca Ariane

De fabriek in Poissy was tussen 1937 en 1940 door Ford Frankrijk gebouwd, maar na de oorlog was de economische richting van Frankrijk onzeker. Ford had de fabriek uitgerust om de Ford Vedette met V8-motor te produceren, maar de Franse regering legde hoge autobelastingen op aan auto’s met grote motoren en de verkoop bleef daardoor ver achter bij de verwachtingen.

Bovendien kende de Poissy-fabriek een bovengemiddelde industriële onrust. Simca kocht de fabriek in 1954 van Ford, samen met de rechten om de nieuwste versie van de erin geproduceerde auto te bouwen, die nu de Simca Vedette werd, opnieuw gelanceerd door Simca met verschillende modelnamen, afhankelijk van het uitrustingsniveau.

De Simca Vedette concurreerde op de grote automarkt van Frankrijk in een tijd dat de economie eindelijk weer aan het groeien was, en genoot matig succes met zijn modieuze Amerikaanse stijl, afgewerkt door een Italiaanse ontwerper genaamd Rapi.

In 1954 concurreerden de grote Simca’s in Frankrijk tegen de Citroën Traction, die ondanks zijn twintig jaar oude ontwerp nog steeds populair was, en de Renault Frégate die moeite had om kopers te vinden dankzij een slechte mechanische reputatie en, zo werd gesuggereerd, uit de onwil van de Franse haute-bourgeoisie om een ​​grote dure auto te kopen van een staatsbedrijf.

De Suez-crisis van oktober 1956 ondermijnde de positie van de V8 Simcas door de brandstoftekorten en prijsstijgingen. Tegen die tijd was de binnenlandse concurrentie in ieder geval sterk toegenomen door de komst van de Citroën DS die, ondanks een trage start en ondanks het feit dat hij vastzat aan een motorontwerp dat sinds de jaren dertig weinig was veranderd, nu steeds dominanter werd in het Franse markt voor grote gezinsauto’s.

Er werd beweerd dat de lancering van de Simca Ariane een direct gevolg was van de Suez-crisis, maar het is nu duidelijk dat in 1956 Simca’s project voor een grote auto met een kleine motor (“une grande voiture à petit moteur”) al jaren bestond. De urgentie van het project werd verhoogd in de zomer van 1956 toen Simca-baas Henri Pigozzi hoorde van een plan van Paul Ramadier, de minister van Economie en Financiën, om in december 1956 een extreme jaarlijkse belasting  te introduceren voor eigenaren van auto’s met grotere motoren.

Simca reageerde behendig op de gewijzigde omstandigheden, door een 1290cc “Flash”-motor uit de Aronde te monteren in de Simca Trianon, op dat moment de eenvoudigste V8, die men leverde. De nieuwe auto kreeg de naam “Simca Ariane” en was al snel verkrijgbaar in verschillende versies. Het uitrusten van de carrosserie van de voormalige eerste generatie Simca Vedette met een 1290cc (7CV) Flash viercilindermotor uit de veel kleinere Simca Aronde leverde een auto op die zich richtte op zuinigheid in plaats van snelle acceleratie.

De Ariane, gepresenteerd in april 1957, vulde het gat tussen Aronde en Vedette. In oktober van hetzelfde jaar werd de Ariane 8 gepresenteerd – een versie aangedreven door dezelfde Aquillon 2351 cc (13CV) V-achtcilinder die de Vedette aandreef. De Ariane 8 verving daarmee de voormalige Simca Trianon, een eenvoudige versie van de Vedette, omdat de Vedette-reeks werd opgewaardeerd.

De productie van de Ariane 8 zou echter samen met de andere V8-aangedreven modellen van het bedrijf in 1961 worden stopgezet. Voor het modeljaar 1959 had men nog een Ariane Super Luxe geïntroduceerd met meer chroom aan de buitenkant, evenals make-upspiegels aan de binnenkant en een ruitensproeier. Alle Arianes kregen ook gerestylede achterlichtclusters, die leken op de exemplaren die al werden gebruikt op de meer flamboyant gestileerde Vedette-modellen. Verdere upgrades aan het interieur werden doorgevoerd in 1961 en omvatten bankzittingen die nu plat konden worden geklapt om een soort tweepersoonsbed te vormen. De basis-uitvoering werd nu Ariane Miramas.genoemd, nadat op het circuit van Miramas met de Ariane een record werd gereden van 200.000 km in 80 dagen met een gemiddelde snelheid van 104.77 kilometer per uur.

De luxere uitvoeringen waren de Super Luxe en de Super Confort. Ook werd de Ariane veel ingezet als taxi in Parijs, een ruime auto met een zuinige, betrouwbare motor. De Ariane werd geproduceerd tot april1963, met een productie-aantal van 161.361. Tegen het einde liep de productie opvallend terug. Er werden 33.733 Arianes geproduceerd in 1961, tegen slechts 14.875 in 1962 en in 1963 nog 7.022 tot en met april.

Tegen die tijd werd in de Poissy-fabriek voorrang gegeven aan de productie van de nieuwe Simca 1000. Als opvolger van de Simca Ariane werd de Simca 1300/1500 geïntroduceerd in 1963.

Technische gegevens:

Motor                                     :           4 cilinder in lijn, vloeistofgekoeld
Cilinderinhoud                       :           1.290 cc (Rush Super)
Cilinders/Kleppen                  :           4/8
Max. vermogen                      :           62 pk bij 5.200 tpm
Max. koppel                           :           10,2 kgm bij 2.600 tpm
Topsnelheid                            :           125 km/h
Transmissie                            :           handgeschakelde vierversnellingsbak
Gewicht:                                :           1.050 kg
Lengte/breedte/hoogte         :           4,52/1,75/1,48 meter
Productieaantal                     :           161.361 stuks
Prijs per 02-01-1962              :           ƒ 7.895,00 (€ 3.582,59)